Zonsondergang aan de Gambia Rivier bij  Kuntaur

 

Vroeg uit de veren voor onze vlucht met TUI naar Gambia! Carolien en ik ontmoeten elkaar op Schiphol; de reis kan beginnen.
Om 6.25 uur gaan we de lucht in en als alles meezit, komen we mooi op tijd aan. De heenreis duurt ruim zes uur, terwijl we op de terugweg een tussenstop maken op de Kaapverdische Eilanden en er zo’n twee uur langer over doen.

Voor mij wordt het alweer de vierde keer dat ik Gambia bezoek, maar voor Carolien is het de eerste keer. We hebben er ontzettend veel zin in en zijn benieuwd wat Gambia ons dit keer zal brengen.

Oktober lijkt ons een perfecte periode om te reizen. De vogels zijn dan nog prachtig gekleurd en veel soorten zitten in hun broedkleed.
De gevoelstemperatuur ligt rond de 40 graden en vooral de eerste drie dagen is het behoorlijk vochtig, omdat het nog het einde van de regentijd is.

Dus: veel water drinken, want we verliezen een hoop vocht!

Nothern Red Bishop -  Oranje Wever

 

De volgende dag, donderdag, bezoeken we de prachtige fotohut van Han Bouwmeester, op ongeveer drie kwartier rijden van Hotel Senegambia. Het is een schitterende locatie, omringd door cashewbomen en met prachtig, zacht licht. Het duurt even voordat de vogels hun weg naar de hut vinden, maar zodra ze verschijnen, blijft het een komen en gaan!

Allerlei kleurrijke soorten landen op de setting om wat te drinken of een hapje van de couscous mee te pikken.
Water is daarbij het belangrijkste lokmiddel: de vogels komen erop af om te drinken en om heerlijk te badderen.

 

 

Ook de rit naar de hut is bijzonder. Onderweg valt er van alles te zien: stalletjes vol fruit en allerlei andere waren, koeien en geiten die rustig langs de weg lopen, en vrouwen in schitterende kleurrijke kleding. Je rijdt dwars door het dagelijkse leven van Gambia heen, met al zijn charme—maar helaas ook met zichtbare armoede.

Vier jaar geleden bezochten mijn man en ik Gambia voor het eerst, net vóór de coronaperiode. Toen schrokken we van de enorme hoeveelheid plastic en afval langs de weg. Gelukkig is dat inmiddels verbeterd; vooral langs de hoofdwegen ziet alles er een stuk netter uit. In de supermarkten worden bovendien geen plastic tasjes meer gebruikt.

 

African Pygmee Kingfisher (Afrikaanse Dwergijsvogel)

De volgende dag heeft Lamin, onze vaste taxichauffeur, ons ’s ochtends afgezet bij de Kotu Bridge. De brug wordt ieder jaar wat slechter, maar het blijft een heerlijke plek om even op het stenen bankje onder de uitkijktoren te zitten.

We genoten van het uitzicht terwijl verschillende ijsvogels over het water heen en weer schoten. Ook een paar regenwulpen en kievitten paradeerden langs de oever. Carolien hoopte vurig op een ontmoeting met de Giant Kingfisher, maar die bleek zelf op vakantie te zijn!

 

Regenwulp, wie weet helemaal uit Nederland!

Een gids van de Gambia Bird Association, die vlak bij de Kotu Bridge is gestationeerd, heeft een uur met ons meegelopen. Tijdens de wandeling wees hij ons op allerlei leuke soorten die we zelf waarschijnlijk hadden gemist.

De meest bijzondere ontdekking was de Yellow-fronted Tinkerbird (Geelvoorhoofdketelapper).
Deze vogel maakt een opvallend, ritmisch geluid: een reeks korte, mechanische fluittonen, zo’n 80 tot 110 keer per minuut. Soms houdt hij dat wel elf minuten achter elkaar vol. Dankzij dat herkenbare getik konden we hem uiteindelijk goed opsporen.

De foto was niet de beste—hij zat behoorlijk ver weg—maar de waarneming maakte dat helemaal goed!

The Yellow-fronted Tinkerbird (Geelvoorhoofdketelapper) 

 

Vlak bij de tinkerbird zagen we ook de Woodland Kingfisher, een soort met een werkelijk schitterende tekening.
Deze middelgrote ijsvogel is zo’n 23 cm lang. Volwassen vogels hebben een helderblauwe rug, vleugeldek en staart, terwijl de kop, nek en buik prachtig wit zijn. De zwarte schouders maken het kleurcontrast helemaal af — echt een juweeltje om te zien.

In Gambia komen acht soorten ijsvogels voor. In Nederland moeten we het doen met slechts één soort, dus het voelt hier bijna als een luxe om zoveel variatie te kunnen bewonderen.

 

Woodland Kingfisher - Senegalese IJsvogel

Tijdens de wandeling kwamen we nog een aantal andere prachtige soorten tegen.

We zagen de Zwaluwstaartbijeneter, herkenbaar aan zijn elegante blauwe accenten en de sierlijke, lange zwaluwstaart. Verder fladderde de Little Commodore (Junonia sophia) om ons heen — een subtiele maar prachtige vlinder.

En alsof dat nog niet genoeg was, liet een Groenstaartglansspreeuw zich in het zonnetje bewonderen, waardoor zijn metallic kleuren nóg intenser straalden.

 

 

Tegen de avond gingen we eten bij Restaurant Calypso in Bakau. Om 16.00 uur worden daar de krokodillen gevoerd, maar helaas kwamen we nét te laat. De krokodillen zelf waren er natuurlijk wel, en zoals altijd: waar water is, zijn vogels — dus ook hier viel genoeg te zien.

De krokodillen bij Calypso zijn ooit ontsnapt uit de Kachikally Crocodile Pool. Persoonlijk zie ik ze liever hier bij het restaurant dan daar, want de Kachikally-poel is inmiddels erg toeristisch geworden. Toch blijft het een belangrijk bedevaartsoord voor vrouwen met een kinderwens.
Bij Kachikally kun je de krokodillen zelfs aanraken, maar probeer dat absoluut niet bij de krokodillen bij Calypso — dat zou niet goed aflopen!

Wil je bij Calypso eten, dan is vooraf reserveren verstandig. Neem gewoon een taxi; de chauffeur blijft meestal wachten tot je klaar bent met eten.

 

Krokodil

 

Diverse vogels op locatie: diverse bonte  ijsvogels, de breedbekscharrelaar, kleine bijeneters en blauwe- en ralreigers

 

Breedbekscharrelaar

 

Squacco Herron - Ralreiger

De volgende ochtend gaan we met Lamin naar het Pirang Forest, om Kawsu Gibba, onze gids voor de komende dagen, op te pikken, en de koffer af te geven met kleding en laptop voor zijn kinderen, zijn oudste dochter studeert en heeft een laptop nodig, rekenmachines, wat schrijfmateriaal voor de kleinsten, het was erg leuk om ze weer even te zien! Ook nog even met grootmoeder gesproken, die ruim 80 jaar oud is, en erg veel reumatische pijnen heeft, zou willen dat we iets kunnen doen voor haar! De pijnstillers die daar worden voorgeschreven zijn toch anders dan bij ons en paracetamol helpt helaas niet!

 

We hebben nieuwe shirts met opdruk kunnen regelen via mijn bovenstebeste buurman Sietze, dankjewel, Mariyama en Kawsu waren zo blij!

 

Foto gemaakt door Carolien met de nobiele telefoon, overhandigen van de nieuwe shirts voor de gidsen 

 

We gaan op weg naar Kuntaur, omdat ik erg graag de karmijnrode bijeneter wil fotograferen, onderweg stoppen we een aantal keren wanneer we wat moois zien, kopje koffie mee voor onderweg, het is best een behoorlijk eind rijden, de wegen zijn natuurlijk ook heel anders dan in Nederland, dat gaat allemaal niet zo snel. Toch moet ik zeggen dat de doorgaande wegen, niet tegenvallen.

Op de elektriciteitslijn zien we de hagedisbuizerd, de lizzardbuzzard, een mooi roofvogeltje,, ik vind hem meer op een sperwer lijken dan op een buizerd

 

 

Hagedisbuizerd - Lizzard Buzzard

Onderweg zien we veel bisschoppen vliegen, geen echte natuurlijk, maar van die mooie gekleurde, in broedkleed zijn ze schitterend oranje-rood gekleurd, the northern red bishop en  the black-winged red bishop (zie onderstaand)

 

Northern Red Bishop -Oranje Wever / Black-Winged Bioshop - Roodvoorhoofdwever

Het diner bestond uit kip met rijst of frietjes, het ontbijt was ook goed, anders dan Senegambia Beach, maar dat is gewoon zo in het binnenland en daar maken we ons niet druk om. Deze locatie ligt aan de Gambia rivier, waar we op zoek gaan naar de chimpansees en de bavianen, een Chimp Rehabilitation Project aan de oevers van de Gambia-rivier

 

   

Chimpansee met jong

Op deze plek zagen we ook verschillende Palmgieren,  indrukwekkende roofvogels.
Deze gier eet palmnoten van de oliepalm. Al hangend op zijn kop plukt hij deze noten en weet hij ze zonder moeite open te krijgen. Maar ook dadels, vijgen en andere vruchten worden goed gegeten door dit dier. Wat nog een opvallende eigenschap is van dit dier, is dat hij zelf ook jaagt. Zo jaagt hij op insecten, krabben, mosselen, slakken, kikkers, vogels, zoogdieren, en hij weet zelfs vis in ondiep water te vangen. Maar uiteraard wordt er ook wel aas gegeten, zoals dode vis en ander vlees.

 

Palm-nut Vulture - Palmnoot Gier

 

Hoog water dus de bullebakken waren slecht te zien, de nijlpaarden lagen lekker te dobberen, half onder water.

We woonden vroeger aan de wetering, als klein meisje, waarschuwde mijn moeder altijd, dat ik niet dicht bij het water mocht komen, want daar leefden de bullebakken, wanneer we dan een dagje naar Ouwehands Dierenpark gingen, vertelde ze:  kijk, die daar.
Dat zijn de bullebakken!

De volgende dag op tijd op, ontbijten en wegwezen, naar de karmijnrode bijeneters, in deze tijd zijn er niet veel; we hebben er twee gezien, jammer genoeg op de lijn en niet in de bomen, maar o, wat waren ze gaaf! Wat mooi, die kleuren!

 

Karmijnrode Bijeneters - (Southern carmine bee-eater)

 

Roodkeelbijeneter (Red-throated bee-eater)

 

Witte Waterlelie

Het ezeltje is nog steeds een belangrijke hulp in Gambia bij het vervoeren van allerlei producten. Ze worden veel gebruikt als werkdieren, voor het trekken van karren, ploegen van land en vervoeren van water, vooral in de landelijke gebieden.
De lokale naam is Kuddu, hier hebben de locals pinda's geoogst, we hebben ze geproefd, maar een gebrande pinda vind ik lekkerder dan een rauwe pinda!

 

Gambia kent best wel wat soorten bijeneters, dit is de kleine groene bijeneter, ik tel in totaal 8 soorten, wat zijn het toch een mooie kleurrijke vogels!

 

Afrikaanse Kleine Groene Bijeneter 

 

 

In Tanzania hebben we ze ook gezien, de ossenpikkers, vogels die de gewoonte hebben om op grote zoogdieren, zoals neushoorns, buffels en giraffen, neer te strijken en daar teken, horzellarven en andere parasieten weg te pikken. In Gambia hebben we deze grote dieren niet, maar wel ezels en koeien.